Is zondag naar mij toegekomen!

Afgelopen zaterdagnacht heb ik mijn laatste blog gepost waarin te lezen viel hoe zeer ik verlangde naar mijn ‘enige' dagje vrijaf. Dat dagje heb ik niet gekregen...

Op zondagochtend stond er ineens een verrassing voor mijn kamerdeur, hier in Debrecen: Bruno was overgekomen!!! Zonder dat ik ook maar van iets wist zijn er plannen gesmeed en hebben een hoop mensen bijgedragen aan het feit dat Bruno een paar dagen langs kon komen. Op die manier hoefde ik toch niet mijn 25^ste verjaardag ‘in mijn uppie' te vieren. Dankjewel paps, mams (Skippy), Pieter (Bruno's werk) en Maarten (Bruno's vliegveldtransport)! Dit was het mooiste cadeau dat ik had kunnen wensen!

Nadat ik enigszins van de schrik bekomen was zijn we de stad in getrokken. Ik heb Bruno wat rondgeleid in ‘mijn' stad en we hebben uiteraard de klokkentoren beklommen om van het uitzicht te genieten. Ook zijn we naar het Déri Muzeum geweest. In mijn eentje voelde ik daar niet zoveel voor, maar zo met zijn tweeën is alles anders. Normaal gesproken schijnt er ook een speciale 'Munkácsy'-zaal te zijn, met daarin drie gigantische schilderijen van deze Hongaarse schilder. Maar aangezien Pécs (ook in Hongarije) dit jaar de culturele hoofdstad van Hongarije is, zijn de schilderijen even op kamers gegaan. Dikke pech voor ons dus. Óf weer een reden om nogmaals naar Hongarije (Debrecen/Pecs/...) terug te moeten. ;)

Omdat de tijd vliegt wanneer je het naar je zin hebt, was het alweer tijd om te gaan eten. 's Avonds zijn we naar het Aquaticum gegaan. Een groot indoor zwembad, nog het meest vergelijkbaar met het tikibad of tropicana. Veel glijbanen en (warm-)waterpret. Vanuit het Aquaticum kun je ook een thermaal gedeelte bezoeken. Helemaal top. 's Avonds laat zijn we nog bij Krudy's in het Nagy erdö gaan eten. Erg smakelijk, en vooral de kerstmuziek(!) maakte het af.

De reden dat we trouwens naar het indoor bad zijn gegaan had te maken met het weer. Sinds Bruno gearriveerd is, is het hier alleen nog maar koud (17 graden) en nat. Érg nat! Aangezien het vorige weer 35 graden was, is het voor mij nog al een omslag. Kortom: ondanks alle truien en lagen, heb ik het gewoon standaard koud. Als het goed is gaat het aan het einde van de week weer wat aantrekken. Ik hoop het, want dit is echt niks! Een ander bijkomstig probleem van dat het buitenzwembad gesloten is, is dat de enige plaats waar goede lángos te krijgen is, onbereikbaar is geworden. Sorry Bruno...

Op maandag begonnen uiteraard mijn lessen weer gewoon, dus had Bruno even wat tijd om bij te slapen (hij wel...). Na de lessen zijn we weer naar het thermaal bad gegaan. Heerlijk even helemaal niets! Toen was het tijd voor mijn laatste avondmaal als 24-jarige.

We zijn op de bonnefooi de stad in gegaan en zijn expres wat van het hoofdplein afgeweken. Uiteindelijk belandden we, na flink omlopen, bij ‘Barábás Étterem': een prachtig restaurant met geweldige bediening. Aangezien het al redelijk laat was, én maandagavond, hadden we het hele restaurant voor ons alleen. In plaats van in een grote ruimte gezet te worden met allemaal lege tafels om ons heen, kregen we een privékamer met een prachtig gedekte zespersoonstafel. Inclusief een privé ober en -kok natuurlijk. De maaltijd die we daar gegeten hebben was echt subliem en de fles met Peszgö (Hongaarse prosecco) maakte het helemaal af!

En toen was het eindelijk mijn 25ste verjaardag. Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, heerlijk om ze te lezen (zowel op internet als op mijn telefoon). Het was voor het eerst in mijn leven dat ik op mijn eigen verjaardag naar school moest. Ik werd flink verrast! De juf had speciaal voor mijn verjaardag heerlijke chocolade muffins gebakken (voor het eerst in haar leven dat ze überhaupt muffins bakte) en verder had iedereen felicitaties op een kaart geschreven in de eigen moedertaal en werd er in het Hongaars voor mij gezongen. Tijdens de lunch bleek er nog een verrassing te zijn: voor het eerst sinds ik hier ben hadden ze lángos bij het eten! Dat moeten ze wel speciaal voor mijn verjaardag hebben gedaan ;) (en zo niet, dan toch, hihi). Het was wel de vetste, koudste, meest smakeloze en smerigste lángos ooit, maar dat maakte niet uit. Het was lángos, op mijn verjaardag!

Na de laatste lessen zijn Bruno en ik nog even de stad in geweest om te shoppen voor het verjaardagsfeest. Ik heb mijn verjaardagsfeest gecombineerd met de dansavond op de uni. Iedere dinsdagavond krijgen we Csárdáslessen en het leek mij erg gezellig om met al die dansende mensen een echt feestje te vieren. Dan is er tenminste een goede reden om voor te dansen. Kortom, er werd een tafel opgesteld (het werd binnen gehouden in verband met het weer) en daar kwamen flessen Peszgö, verschillende pogácsa's, etc op. Het was erg gezellig! Uiteraard ontbraken ook de feestmutjes en roltongen niet. Ook heeft de hele band nog speciaal voor mij een Hongaars verjaardagsliedje gezongen (zie filmpje), dat voelde echt heel bijzonder!

Nadat de danslessen afgelopen waren zijn we nog naar een kávézó (soort café) op de campus gegaan. Daar is er nogmaals voor mij gezongen en heb ik cadeautes van medestudenten gekregen: een tekening, een fles Tokaji (Hongaarse wijn), een lieve kaart en ‘last but not least' de Hongaarse dvd van Madagascar J (oftewel Madagaszkár). De reden dat ik juist die film gekregen heb, is omdat men vindt (lang verhaal, korte versie) dat ik nogal een 'Mort'hoofd weet te trekken..

Daarnaast wordt ook de zin 'just smile and wave boys, just smile and wave...'(ja... De pinguins) nogal veel gebruikt.

Kortom, ik ben goed verwend en echt jarig geweest. Nu thuis nog eens over doen!

Helaas was vanmorgen het sprookje voorbij. Mijn prins moest weer terug naar huis, oftewel: terug naar de realiteit. Ik vond het afscheid erg moeilijk, maar helaas kun je niets anders doen dan het accepteren. Inmiddels is het alweer woensdagmiddag en zal Bruno bijna thuis zijn. Mijn drukke programma gaat gewoon door, dus voor mij zal de tijd nog wel even blijven vliegen. En dan... na niet al te lang meer zal niet de tijd, maar ík gaan vliegen. Op naar huis! op naar mijn liefies!

p.s. voor iedereen die mij hier post wil sturen, dat kan. Zet het volgende op de envelop:

Hol Ingrid
Kossuth Lajos Kollégium 2:
Szobaszám 2115
Egyetem tér 1
Debrecen
4032
Hungary