Inmiddels is het alweer woensdagavond. Time flies when you're having fun. Ze hebben hier een vol programma voor ons gemaakt waardoor ik weinig tijd gehad heb om mijn blog bij te houden. Desondanks zal ik nu proberen jullie nog een beetje bij te praten.

Afgelopen maandag gingen mijn Hongaarse lessen van start. Nog een beetje onwennig in het grote kruipdoor-sluipdoor gebouw ging ik op zoek naar mijn lokaal. Dat bleek een retro-collegezaaltje te zijn (zo klinkt het nog een beetje positief ;)), waarvan de foto's elders op dit blog te vinden zijn.

Per lesdag heb ik les in 3 blokken van anderhalf uur, met ieder blok een andere docente. In totaal heb ik dus drie Hongaarse juffen. Ik ben in de groep met beginners geplaatst (waar ik overigens ook thuishoor!), maar merk dat ik toch voordeel ondervind van mijn voorkennis.

Op de eerste lesdag verviel blok drie om plaats te maken voor de officiële opening. Naast het officiële welkom gedeelte en een pianostuk gespeeld door de directeur van het conservatorium van Debrecen, was er ook nog een lezing over (schrik niet): 'De verbanden van de Hongaarse zomerschool met de VS en Engeland in de jaren 1921 tot en met 1946'.

Zie het voor je: Mister Bean (nou ja, niet de echte natuurlijk... maar als je je ogen dicht deed zou je zweren dat hij het was). Die aan de hand van DIA'S(!) per jaar opsomde hoeveel Amerikanen en Engelsen er hebben gestudeerd (in de trant van twee en één) en daarbij kopieën van inschrijfformulieren liet zien. 'Mister blabla was a teacher in ...'. Mister Bean ging helemaal op in zijn onderzoek. Hij ging zelfs zo ver dat hij na ruim een uur (de opening had al een half uur eerder klaar moeten zijn in verband met het vervolgprogramma) toch vriendelijk verzocht werd af te ronden. Wat ik daarbij nog vergeet te vertellen is dat we met ruim honderd mensen in een aula zaten met een temperatuur van ruim 35 graden C. Geloof mij, je bent al snel geneigd om te gaan vragen of er ook cijfers bekend zijn van hoe vaak ze naar de wc gingen en hoe die cijfers gerelateerd zijn aan het al dan niet Amerikaan of Engels zijn.

Toen de opening eindelijk voorbij was begon alsnogde excursie in de stad. Ik was blij dat ik zondag al mijn eigen excursie had gedaan, want door de lange opening was er enkel tijd om te horen: ‘Dit is de Nagytemplom en dit is het Déri Muzeúm'. In twintig minuten was de excursie voorbij.

's Avonds was er een heerlijk buffet klaar gemaakt met uiteraard Hongaarse specialiteiten als pörkölt, pogácsa en rántott gombáz.

Gisteren was mijn eerste complete lesdag, met naast de drie vaste blokken ook nog een extra lezing over muziek in Hongarije. Iets wat boeiend had moeten zijn was helaas vreselijk, maar toch kan ik zeggen dat ik erbij was. 's Avonds heb ik een uur volksliedjes gezongen en daarna tweeënhalf uur volksdansen geleerd. Doodop lag ik veel te laat in bed.

Ook vandaag heb ik weer flink wat Hongaars geleerd en een lezing over Ferenc Erkel en de opera bijgewoond. Die lezing was gelukkig wel leuk dus dat hield me op de been.

Vanavond was er een quiz 'Ki tud többet Magyarországról?' (wie weet het meest van Hongarije) en ik ben derde geworden! Een fles Hongaarse wijn, chocolade en een Hongaars leesboek waren de prijzen :D. Ben zo trots!

Morgen weer een stap dichter bij de Hongaarse taal. Reizen julie nog met me mee?