Poe he (zou Tommie zeggen...),

Ik begin nou toch wel een beetje nerveus te worden. Wel op een gezonde manier hoor, maar toch! Over 35 dagen zit ik rond deze tijd al in de trein op weg van Budapest naar Debrecen.

Komende twee weken staan in het teken van tentamens (die ik moet halen omdat ik door mijn reis geen herkansingen kan doen), maar mijn hoofd staat er niet naar.

Langzaam aan komen de spulletjes die ik nodig heb of mee wil nemen het huis binnen. En op de een of andere manier lijken ze me aan te kijken alsof ze nu al weg willen: de koffer op de overloop, de nieuwe kleren die gedragen willen worden en natuurlijk mijn andere spulletjes.

Wat ook niet meehelpt is het wachten op het bericht van de Hongaarse scholarship instantie. Begin juni zou bekend worden gemaakt wie de scholarships toebedeeld zouden krijgen. Inmiddels is het 12 juni en vind ik het al begin juni genoeg.... Maar ja, Hongaren he? Dus voor de zekerheid heeft Bruno van de week even opgebeld (aangezien ik mijn Hongaars nog moet leren en hij het al kan...) met de vraag wat zij onder begin juni verstaan. Dat zou deze afgelopen week zijn... Nou het is nu zaterdag en nog steeds geen bericht. In het weekend zal er sowieso wel niets geplaats worden, dus het is weer wachten... Het gaat om best veel geld: de hele studie en dekost en inwoning worden op dat moment voor mij gefinancieerd... En ik had ook wel een héle mooie motivatiebrief (vond ik....). Nog even duimen dus!

Het enige dat ik nu kan doen is mij toch maar op mijn tentamens storten en zoveel mogelijk met Bruno, Skippy en Santa knuffelen nu het nog kan. Want ondanks dat ik over 35 dagen in mijn droomland zit, moet ik wel blijven beseffen dat ik er alleen zit!

Driewerf hoera voor het internet! Hoera hoera hoera! LANG LEVE INTERNET!!!!!

Liefs Ingrid

p.s. wistenjullie dat je reacties kuntachter laten bij mijn berichten? Dus heb je nog tips, opmerkingen ofgewoon iets liefs dat je wilt delen? Schroom niet!